Saat 00:24… İstanbul sokaklarında geziniyorum. Dokak lambasının solgun ışığına üşüşmüş bir sürü sivrisinek… Önüme çıkan küçük taşlara vuruyorum. Evlerin ışıkları sönük. Birkaç istisna var sadece Bir bayan, balkonuna çamaşır asmış… Bir tanesi düşüveriyor… Okumaya devam et
Yıldızlar belirmeye başladı. Ay, yüzünde sıcacık bir gülümseme ile göz kırpıyor sanki bana. “İşte geldim!” der gibi sevinçle parlıyor gözlerinin içi… Hafif bir meltem yanaklarıma taze, küçük bir öpücük konduruveriyor. Bahçedeki güllerin o… Okumaya devam et
Saat sabah 03:00 idi… Dün sabah olanları düşünüyordum. Yatağıma uzanmıştım. Yorganı üzerimden atmış, gözlerimi tavana dikmiş, öylece duruyordum. Etraf oldukça karanlık ve sessizdi. Gözlerim karanlığa alıştığından etrafımdaki cisimleri seçebiliyordum. Fakat sadece tavana bakıyordum.… Okumaya devam et
